O planie wystaw i jeszcze ciągle o wymianie okien

Jak się okazało, mamy coś w rodzaju planu wystaw na najbliższe (dwa) lata.  Kiedyś plan wystaw  obejmował  najbliższe pięć lat i zawierał nazwiska komisarzy, ale u nas ten problem został ostatnio uproszczony, ponieważ wystawy robią z małymi wyjątkami w kółko te same osoby. Policzmy, w ciągu dwóch najbliższych lat w Muzeum Narodowym w Warszawie odbędzie się 6 (słownie: sześć) wystaw, w tym dwa gotowce.

Mój nieodżałowany poprzednik Upiór postulował, żeby plan wystaw zawierał jedną-dwie wystawy przeboje rocznie, podobną ilość wystaw będacych wynikiem własnych badań naukowych, prowadzonych przez dłuższy okres czasu, plus ewentualne wystawy okolicznościowe, a także wystawy niszowe.

Nasz nowy plan nie zawiera żadnych hitów (może Gierymski?), tenże Gierymski będzie jednocześnie robił za wystawę naukową, oprócz tego mamy Rothkę, który jest wystawą dla Zachęty, a nie dla nas, to nie Warhol ani Dali, mamy wystawę masońską, która jak już zostanie zorganizowana, pewnie zgromadzi jakieś mniejsze czy większe grono znawców problemu i na koniec mamy – nie wiadomo po co – kolejną odsłonę wystawy problemowej czyli Poniżonych. Plus nowe galerie. Kto-ułożył-to-byle-co? Gdzie są wystawy robione przez normalnych pracowników (yyy…wystawa pasteli?). Gdzie są wystawy będące wynikiem współpracy i kontaktów naukowych i towarzyskich, które miałby mieć nasz dyrektor naukawy? Podejrzewam, że Folga trochę nas rozpuściła – w każdym razie jej kolejni następcy nie dorastają jej do pięt.

Nie mówiąc o tym, że nawet jak już się zrobi wystawę, to jeszcze ją trzeba wypromować. A my, zamiast kupować powierzchnię reklamową, kupujemy nieskończone ilości folii malarskiej i oklejamy nią kolejne powierzchnie. Wymieniamy kolejne okna. A jeśli już mówimy o oknach. Wyglada na to, że nikt nie pomyślał, że te nieszczęsne nowe okna są zbyt szczelne i że będą powodowały problemy konserwatorskie i to nie bylejakie. Gdzie są te nasze wyśrubowane standardy konserwatorsie? Kto-zamówił-to-byle-co? Nie mówiąc o tym, że wyjąwszy suteryny i parter nie ma u nas potrzeby stosowania okien antywyłamaniowych, a wyżej z reguły istnieje w razie potrzeby konieczność wybicia szyby, ciekawe czy pani dyrektor zamknięta w swojej wieży z kości słoniowej, pardon, w swoim gabinecie po profesorze Lorentzu, ma tego świadomość?

KOnFACELA